پیام بە نشست حزب دمکرات کردستان، بمناسبت هفتادمین سالگرد تأسیس حزب دمکرات کردستان بر رهبری قاضی محمد ( در کردستان ایران)
دوستان و همرزمان عزیز، ضمن تشکر از تماس شما نظرم را با توجە بە شرایطی کە در ایران در منطقە خاورمیانە و در جهان میگذردم بعنوان یک دوست و همرزم باطلاع شما میرسانم.
قریب پنجاە سال شرکت مداوم در مبارزە سیاسی و اجتماعی، قریب سە سال شرکت مبارزە در کنار همرزمان کرد در کردستان ایران و عراق و کارهای پژوهشی کە در ارتباط با گذراندن تز دکترا در دانشگاە فرانکفورت (آلمان) بعمل آوردەام، مرا بە نتایجی رساندە است کە نکات اساسی آنرا باختصار در این پیام مطرح میکنم و بطلاع شما میرسانم کە تاکنون چهار جلد کتاب پژوهشی و مستند تاریخی بزبان فارسی انتشار دادەام، و بزودی دو جلد کتاب دربارەی “بحران جهانی و عوامل آن” بزبانهای انگلیسی و آلمانی، انتشار خواهم داد و در آیندە بشما یاران مبارز تقدیم خواهم کرد.
١_ بررسی تاریخ تحول سیاسی و اجتماعی ایران و منطقە خاورمیانە نشان میدهند کە مردمان این کشورها فاقد “احزاب مدرن اجتماعی بودەاند” و “تشکیل احزاب سیاسی” بر اساس روابط قبیلەای و عشایری، یا بصورت شورشهای عصاینگرانە شکل گرفتەاند و فاقد چشمانداز دراز مدت، و فاقد ساختار تشکیلاتی دمکراتیک با رهبری دستجمعی بودەاند، و بهمین دلیل جنبشهای آزادیخواهانە و برابریطلبانە با شکست و ناکامی و انشعابات گوناگون مواجە شدەاند. همگی ما شاهد ناهنجاریهای تاریخی و روزمردەای کە در ایران، عراق، ترکیە و سایر کشورهای خاورمیانە روی دادەاند و هنوز ادامە دارند، هستیم.
٢_ فقدان احزاب مدرن اجتماعی، موجب میشوند کە نە تنها در اتخاذ سیاستها و مناسبات داخلی و ملی، بلکە در اتخاذ سیاست بینالمللی نیز مرتکب اشتباە و خطا شویم.
٣_ تجارب مختلف نشان دادەاند کە تنها “صداقت، فداکاری، و احساسات” کافی نیستند، بلکە بمبارزە سیاسی و تحولات اجتماعی باید بطور عملی، و با چشمانداز دراز مدت، و با توسل بە فنون مبارزە اجتماعی و سازماندهی در شرایط مشخصی کە در آن بسر میبریم، بنگریم.
٤_ پیشنهادم بە شما یاران مبارز اینست کە: گفتگوهای ویژەای بمنظور برگزاری سمینار مشترک، با مشارکت گروهها و مبارزین مستقل سیاسی کە استقلال عمل خود را در برابر “قدرتهای تجاوزگر خارجی” و”جناحبندیهای مختلف درون رژیم حاکم در ایران و دستنشاندگان آنها در منطقە خاورمیانە” حفظ کردەاند، سازماندهی کنیم تا مشترکا با تشکیل جبهە مشترکی در راە دمکراسی، رفع تبعیض (برابری طلبی) و استقرار حکومت سکولار و مردم بر مردم مبارزە کنیم.
با احترام – حسن ماسالی